آبله ميمون در چند وقت اخير سرو صداي زيادي به پا كرده است. آبله ميمون يا monkeypox يك بيماري ويروسي نادر است كه اخيرا در كشورهاي مختلف جهان شيوع داشته است.

در انسان علائم آبله ميمون مشابه علائم آبله اما خفيف تر است. آبله ميمون با تب، سردرد، دردهاي عضلاني و خستگي شروع مي شود. تفاوت اصلي بين علائم آبله و آبله ميمون در اين است كه آبله ميمون باعث تورم غدد لنفاوي(لنفادنوپاتي) مي شود در حالي كه آبله معمولي اين علامت را ندارد.

غدد لنفاوي ممكن است در گردن(زير فكي و گردني)، زير بغل يا كشاله ران متورم شوند. اين عارضه ممكن است در هر دو طرف بدن يا فقط در يك طرف بدن ايجاد شوند.

دوره كمون (زمان ابتلا به عفونت تا زمان ظهور علائم) براي آبله ميمون معمولا 7تا14 روز است، اما مي تواند 5 تا 21 روز نيز باشد. آبله ميمون با علائم تب، سردرد، دردهاي عضلاني، كمردرد، تورم غدد لنفاوي، لرز و خستگي شروع مي شود.

در عرض 1تا 3 روز(گاهي اوقات طولاني تر) پس از ظهور تب، بيمار دچار بثورات مي شود. اين بثورات پوستي اغلب از صورت شروع شده و سپس به ساير قسمت هاي بدن گسترش مي يابد.

اين بيماري معمولا 2تا4 هفته طول مي كشد. در آفريقا از هر 10 نفر مبتلا به آبله ميمون، 1 نفر جان خود را از دست مي دهد.

 

راه هاي انتقال

ويروس از طريق پوست آسيب ديده (حتي آسيب ديدگي جزئي كه قابل مشاهده نباشد)، دستگاه تنفسي يا غشاهاي مخاطي (چشم، بيني يا دهان) وارد بدن مي شود.

انتقال از حيوان به انسان ممكن است از طريق گاز گرفتن يا چنگ انداختن، مصرف گوشت شكار، تماس مستقيم با مايعات بدن يا مدفوع حيوانات يا تماس غير مستقيم از طريق بسترهاي آلوده رخ مي دهد.

انتقال  از انسان به انسان  مي تواند از طريق قطرات تنفسي بزرگ اتفاق بيفتد. قطرات تنفسي معمولا نمي توانند بيش از چند فوت حركت كنند، بنابراين تماس چهره به چهره طولاني مدت براي انتقال ويروس لازم است.

آبله ميمون از طريق تماس با مايعات بدن يا مدفوع و ادرار فرد آلوده و همچنين لباس ها يا ملحفه هاي آلوده نيز ممكن است انتقال يابد.

اگر فردي با حيوانات يا افرادي كه تأييد شده به آبله ميمون هستند تماس داشته باشد، بايد به مدت 21 روز پس از آخرين تماس از نظر علائم تحت نظر قرار گيرد.

 

علائم نگران كننده

تب بالاي 38 درجه سانتي گراد

لرز

تورم غدد لنفاوي(گوش، زيربغل، گردني يا كشاله ران

بثورات پوستي جديد

 

چگونه از ابتلا به آبله ميمون جلوگيري كنيم؟

براي جلوگيري از ابتلا به ويروس آبله ميمون اقدامات متعددي وجود دارد كه در زير آمده است:

از تماس با حيواناتي كه مي توانند حامل ويروس باشند(از جمله حيواناتي كه بيمار هستند يا در مناطقي كه آبله ميمون شايع است زندگي مي كنند) خودداري كنيد.

نبايد از افرادي كه در معرض تماس قرار گرفته اند و يا بيمار هستند ديدار كرد.

حيوانات خانگي بايد از محيط فرد بيمار حذف شوند.

افراد مبتلا بايد از ماسك استفاده كنند. به خصوص كساني كه علائم تنفسي دارند(مانند سرفه، تنگي نفس، گلودرد) و اگر امكان پذير نيست (به عنوان مثال در صورتي كه كودك به آبله ميمون مبتلا شده است)ساير اعضاي خانواده بايد هنگام حضور فرد مبتلا از ماسك استفاده كنند.

حين تماس با پوست، ادرار و ديگر مايعات بدن فرد بيمار بايد از دستكش يكبار مصرف استفاده كرد و پس از استفاده آن را به روشي ايمن دفع كرد.

به منظوربهره گيري از روش صحيح و بهداشتي دفع زباله هاي عفوني با نزديك ترين مركز بهداشتي خود مشورت كنيد.

ضايعات پوستي بايد تا حد ممكن پوشانده شوند(مانند آستين بلند و شلوار بلند) تا خطر تماس با ديگران به حداقل برسد.

هنگام دست زدن به لباس هاي كثيف (مانند ملحفه، حوله  و لباس شخصي ) مراقب باشيد.

لباس هاي كثيف را هرگز نبايد تكان داد يا طوري با آن برخورد كرد كه ذرات عفوني را پراكنده كند.

مراكز درماني بايد توجه داشته باشند كه بيماران آلوده را از ساير افراد جداگانه بستري كنند. همچنين اگر در خانه از فرد مبتلا نگهداري مي شود اتاق بيمار بايد از ساير افراد خانواده جدا شود.

پس از تماس با انسان يا حيوان آلوده و يا مشكوك به ابتلا، دستان خود را كاملا ضدعفوني كنيد.(شستن دست ها با آب و صابون يا استفاده از ضدعفوني كننده دست مبتني بر الكل)