سه شنبه،29 اسفند 1402 English

معاونت بهداشتي

Lorestan
University of Medical Sciences


   
    • فرم محتوا
      بهداشت حرفه اي



       

      اطلاعات ساختاري گروه مهندسي بهداشت حرفه اي

      بهداشت‌ حرفه‌اي‌ از جمله‌ با ارزشترين‌ دارائيهاي‌ افراد جوامع‌ و كشورها است‌ كه‌ بعنوان‌ يك‌ استراتژي‌ با اهميت‌ نه ‌تنها سلامتي‌ شاغلين‌ را درنظر مي‌گيرد بلكه‌ تاثير مثبت‌ و قابل‌ ملاحظه‌اي‌ در بهره‌وري‌ و كيفيت‌ محصولات‌، انگيزش‌ كار، رضايت‌ شغلي‌ و كيفيت‌ كل‌ زندگي‌ افراد جامعه‌ دارد. در بهداشت‌ حرفه‌اي‌ همه‌ مسايل‌ بهداشتي - پزشكي‌ و ايمني‌ پيشه‌ هاي‌ گوناگون‌ مورد مطالعه‌ و بررسي‌ قرار مي‌گيرد و همواره‌ تلاش‌ براين‌ است‌ كه‌ ازتاثير سوء عوامل‌ آسيب‌زا، ازعوامل‌ فيزيكي‌ گرفته‌ تا عوامل‌ شيميايي، زيست‌ شناختي‌ و ارگونوميك‌ بر فرد جلوگيري‌ شود. در اين‌ رشته‌ كوششها بسوي‌ پيشگيري‌ از بيماريها و حوادث‌ ناشي‌ از كار جهت‌ يافته‌اند زيرا باور بر اين ‌است‌ كه ‌بيشتر بيماريهاي‌ شغلي‌ اگر درمان‌ شدني‌ نباشند، سخت‌ درمان‌ بوده‌ و تا پايان‌ زندگي‌ گريبانگير فرد خواهند بود.

      هدف‌ ازخدمات‌ بهداشت‌ حرفه‌اي‌ تامين‌ ايمني‌، بهداشت‌، پيشگيري‌ از بيماريهاي‌ ناشي‌ از كار، پيشگيري‌ از معلوليتها، استفاده‌ بهينه‌ از توان‌ نيروي ‌كار و تامين‌ رفاه‌ شاغلين‌ است‌ اين‌ مهم‌ ميسر نمي‌شود مگر آنكه‌ بتوانيم‌ با استفاده‌ از قوانين، آئين‌ نامه‌ها و طرحهاي‌ دردست‌ اجرا وجود نيروي‌ كارسالم‌، بارور و باانگيزه‌ را تضمين‌ نمائيم‌ .

      تعريف‌ بهداشت‌ حرفه‌اي‌:

      بهداشت‌ حرفه‌ اي‌ علمي‌ است‌ كه‌ از طريق‌ شناسايي‌، ارزشيابي‌ و كنترل‌ شرايط و عوامل‌ زيان‌ آور در محيط كار و ارائه‌ مراقبتهاي‌ پزشكي‌، حافظ سلامت‌ شاغلين‌ كشور مي‌ باشد.

       

      سابقه و تشكيلات :

      در سال 1346 در حوزه معاونت فني وزارت بهداشت وقت، اداره بهداشت محيط كار در تشكيلات اداره كلّ بهداشت محيط پيش بيني شد و سپس در سال‌هاي 1347، 1348 و 1349، اداره طب صنعتي در اداره كل خدمات بهداشتي حوزه معاونت فني وزارت بهداري وقت تاسيس گرديد. سپس در سال‌هاي 1350، 1351 و 1352 تا اوايل 1353، اداره بهداشت محيط كار به بهداشت محيط كار و هوا تغيير نام داد و اداره طب صنعتي همچنان به وظايف خود ادامه مي‌داد. در اواخر دهه 1350 در حوزه معاونت امور بهداشتي و جمعيت و تنظيم خانواده وزارت بهداري وقت اداره بهداشت حرفه اي در دفتر خدمات بهداشتي ويژه كه بعدا به اداره كل خدمات بهداشتي ويژه تغيير نام داد تشكيل گرديد.

      تا قبل از سال 1362 وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت وقت مشتركا بر نيروي كار و محيط كار نظارت و مراقبت داشتند. به منظور جلوگيري از دو باره كاري و ارتقاء كيفيت ارائه خدمات براي حفظ و بالا بردن سلامت شاغلين، طي مصوبه مورخ 3/10/62 در هيئت دولت مسائل بهداشتي محيط كار و كارگر، از وظايف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي شناخته شد و جهت انجام اين وظيفه خطير، اداره كل بهداشت حرفه اي تشكيل و مسئوليت حفظ و ارتقاء سلامت نيرو‌هاي شاغل كشور در مشاغل گوناگون جامعه را عهده دار گرديد و با توجه به تصويب قانون جديد كار توسط مجمع تشخيص مصلحت نظام جمهوري اسلامي ايران در سال 1369، به حكم ماده 85 قانون كار، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي عهده دار بهداشت و درمان كارگران و وزارت كار و امور اجتماعي مسئول ايمني كارگران گرديد.

       

      رسالت گروه مهندسي بهداشت حرفه اي:

      گروه مهندسي بهداشت حرفه اي يكي از گروههاي تخصصي حوزه معاونت بهداشتي است كه در زمينه تامين، حفظ و ارتقاء سطح سلامت شاغلين فعاليت مي نمايد. اين واحد در صدد است با اجراي قوانين، دستورالعمل ها و آئين نامه هاي جاري در جهت پيشگيري از بروز بيماريهاي شغلي و حوادث ناشي از كار فعاليت نمايد.

       

       

      اهداف‌ برنامه هاي در دست اجراي بهداشت‌ حرفه‌ اي‌ :

      ·          ارتقاء سطح‌ آگاهي‌ بهداشتي‌ مديران‌ و كارگران‌ واحدهاي‌ مختلف‌

      ·          تنظيم‌ و پيگيري‌ عمليات‌ اجرائي‌ درزمينه‌ پيشگيري‌ از بيماريهاو مسموميت‌ هاي‌ ناشي‌ از كار

      ·          بررسي‌ مواداوليه‌، بينابيني‌ محصولات‌ بمنظور تعيين‌ ميزان‌ تاثير آن‌ بر سلامت‌ كارگران‌

      ·          پيگيري‌ تشكيل‌ پرونده‌ بهداشتي‌ و انجام‌ معاينات‌ قبل‌ از استخدام‌ و دوره‌اي‌ كارگران‌

      ·          بررسي‌ و شناخت‌ كارهاي‌ سخت‌ و زيان‌ آور در حرف‌ گوناگون‌

      ·          نظارت‌ و پيگيري‌ درامر تاسيس‌ خانه‌ هاي‌ بهداشت‌ كارگري‌ - مراكز بهداشت‌ كار- ايستگاه‌ بهگر

      ·          نظارت‌ بر تاسيسات‌ بهداشتي‌ محيط كار و پيگيري‌ در زمينه‌ تامين‌ مطلوب‌ آن

      ·          نظارت‌ و همكاري‌ با موسسات‌ علمي ‌ ،تحقيقاتي‌ در زمينه‌ بررسي‌ عوامل‌ زيان‌ آور محيط كار

      ·          شناسايي‌ و كنترل‌ عوامل‌ زيان‌ آور محيط كار از قبيل‌ (سروصدا،ارتعاش‌ ، گرما،گرد و غبار و....)

      ·          نظارت و همكاري در جهت بهبود شرايط محيط كار بمنظور تطبيق كار با كارگر و بالعكس بمنظور جلوگيري از خستگي زودرس و حوادث ناشي از كار

       

      جدول مشخصات اعضاي گروه مهندسي بهداشت حرفه اي

       

      رديف

      نام و نام خانوادگي

      سمت

      عنوان برنامه هاي در دست اجرا

      آدرس پست الكترونيكي

      1

      ناهيد شفيعيان

      رئيس گروه

      طب كار و معاينات سلامت شغلي- بهداشت كشاورزي- بهداشت حرفه اي شاغلين زندان- شركت هاي ارائه دهنده خدمات مهندسي بهداشت حرفه اي - عضويت دركميته بررسي و تطبيق مشاغل سخت و زيان آور استان  - تشكيلات بهداشت حرفه اي در صنعت( مركز بهداشت كار، خانه بهداشت كارگري، ايستگاه بهگر و ......)

       

      shafieann@gmail.com

      2

      فرانك دهستاني

      كارشناس گروه

      ارائه خدمات بهداشت حرفه اي به شاغلين معادن-  ارگونومي در محيط كار- بهداشت حرفه اي در بيمارستان ها- بهداشت كارگران ساختماني- آمار و سامانه مديريت جامع بهداشت حرفه اي

       

      faranakdehestani@yahoo.com

      3

      سعيد گودرزي

      كارشناس گروه

      كاهش و كنترل عوامل شيميايي در محيط كار( سيليس،................)- برچسب گذاري مواد شيميايي و مديريت حوادث شيميايي-كاهش و كنترل عوامل فيزيكي در محيط كار( صدا- روشنايي- پرتو)-- بهداشت قاليبافان - سلامت، ايمني و بهداشت  عوامل اجرايي پسماندها

       

       

       

       

       

       

      اصول بهداشت حرفه اي

      همان گونه كه در صفحات قبل نيز اشاره شده است، شناسايي، ارزشيابي و كنترل جزء اصول كلي بهداشت حرفه اي به منظور دستيابي به اهداف آن قلمداد مي شود. البته در اين سال ها جزء چهارمي را تحت عنوان «پيش بيني» به اين اصول افزوده اند كه مقدم بر سه جزء پيشين بعنوان اصول بهداشت حرفه اي شناخته مي شود.

      الف:شناسايي

      همانگونه كه مي توان پيش بيني كرد، هيچگونه عامل تهديد كننده و مخاطره آميزي را براي سلامت نمي توان تحت كنترل در آورد مگر آنكه پيش از هر چيزي به شناخت آن مبادرت شده باشد. بنابراين اولين اولين گام در عمليات اجرايي بهداشت حرفه اي شناسايي است. با توجه به آموزش و مسئوليت هاي يك متخصص بهداشت حرفه اي، كار شناسايي مخاطرات بهداشتي محيط كار به عهده وي مي باشد.

      كار شناسايي معمولا از طريق يك بازديد مقدماتي و پي بردن به خصوصيات كلي شرايط محيط كار انجام مي پذيرد. براي اين منظور مي توان از شيوه ها و راهكارهاي مختلفي كه عمدتا در دسترس و ساده هستند، استفاده كرد. براي مثال مي توان از اطلاعات موجود در سوابق و پرونده ها استفاده كردو يا با بازديد از محيط ها و فرآيندها به عملياتي كه در هر مرحله انجام مي پذيرد پي برد. درك عملياتي كه در حال انجام است، شناسايي منابع احتمالي خطر را آسان خواهد ساخت. همچنين هر زمان كه فرآيندي تغيير يافته و يا اصلاح گردد، متخصص بهداشت حرفه اي بايد در جستجوي شناسايي مخاطرات بالقوه بهداشتي ناشي از تغيير ياد شده باشد.

      تهيه فهرستي از مواد شيميايي در محيط كار از ديگر شيوه هاي ساده شناسايي مخاطرات بهداشتي است. براي اين منظور بايد ليستي كليه مواد اوليه، بينابيني و محصولات نهايي تهيه كرد.

      مطالعه پرونده پزشكي كارگران نيز مي تواند در صورت مشاهده علائم خاصي در آنها، بازگوكننده انواع مخاطرات موجود در محيط كار باشد. و بالاخره اينكه، عموما كسي بهتر از اپراتور هر دستگاه و فرآيند نسبت به مخاطرات آن فرآيند و دستگاه آگاه نيست. بنابراين، با آموزش كارگران شاغل و كسب آگاهي از آنها مي توان به مخاطرات موجود پي برد.

      با انجام اين مرحله، خصوصيات كلي كار و محيط كار شناسايي شده و بدنبال آن مي توان با در نظر گرفتن عواملي مانند شدت خطر، تعداد افراد در معرض و نوع كار، مخاطرات مختلف را بر حسب اهميت آنها اولويت بندي كرده و مقدمات مرحله اجرايي دوم را فراهم كرد.

      ب-ارزشيابي :

      پس از شناسايي، نوبت به ارزشيابي دقيق مخاطرات ناشي از مواجه كارگران با عوامل زيان آور مي رسد. پس از تكميل ارزشيابي، متخصص بهداشت حرفه اي قادر به برآورد يا تعيين ميزان خطري است كه در نتيجه آن عامل در محيط كار شكل مي گيرد.

      متخصص بهداشت حرفه اي بايد طي فرآيند ارزشيابي حداقل به سوالات زير پاسخ دهد:

      خطر داراي چه ماهيتي است؟

      آيا از نوع انرژي است مثلا نور، ارتعاش، سروصدا،دما و غيره يا اينكه بصورت موادي است كه در نتيجه تماس مخاطره آميز خواهند بود مانند تركيبات شيميايي، آلاينده هاي هوا( نظير گرد و غبار، دود، مه، ميست،...) يا عوامل ميكروبي و نظاير آن.

      شدت مواجهه چقدر است؟

      تعيين اين موضوع، جديت خطر را روشن خواهد ساخت. متخصص بهداشت حرفه اي بايد ميزان مواجهه يا ميزان احتمال آن را از طريق اندازه گيري تعيين نمايد. آيا ميزان آن بيش از مقادير مجازي است كه از سوي سازمان هاي ذيصلاح تعيين شده يا خير.

      پاسخ اين سوال از طريق مقايسه مقادير اندازه گيري شده با ميزان مجاز توصيه شده از سوي مقامات ذيصلاح( مانند مقادير آستانه مجاز شغلي تعيين شده توسط معاونت سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي) انجام مي پذيرد. اطلاعات بيشتر در اين خصوص در مبحث عوامل شيميايي زيان آور ارائه شده است. لازم به توضيح است كه اندازه گيري با اهداف گوناگوني مانند تعيين ميزان و شدت خطر، تعيين افراد در معرض، محل هاي آلوده و بالاخره تعيين كارايي اقدامات كنترلي بكار رفته و يا موجود در محيط ممكن است انجام پذيرد.

      طول مدت مواجهه چقدر است؟

      مدت زماني كه نيروي كار با يك عامل زيان آور در تماس است، يكي از فاكتورهاي بي نهايت مهم و تعيين كننده در ميزان مخاطرات محسوب مي شود. مدت زمان مواجهه به همراه مقدار عامل زيان آور، شدت مواجهه نيروي كار با عامل مذبور را تعيين خواهد كرد و بدين ترتيب متخصص بهداشت حرفه اي از طريق مقايسه آن با مقادير مجاز، مخاطره آميز بودن مواجهه را تعيين مي نمايد.

      راه ورود يا مواجهه با عامل زيان آور چيست؟




دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي، درماني استان

لرستان

تعداد بازدید: 28543250 آخرین به روزرسانی: 29 اسفند 1402

 مقالات articles  2018  2017  2016  2015  2014 

سئوالات متداول
بيانيه حريم خصوصي
 بيانيه توافق سطح خدمات
راهبرد مشاركت دستگاه
IT
eprints

.

Page created in 6.0635449886322 seconds.
memoryUsage : 6332Kb